‘Our Nature’

Van oudsher laten kunstenaars zich inspireren door fauna en flora. Daar is tegenwoordig het thema ‘klimaat’ bijgekomen. Gaandeweg vindt er in de onderwerpen een verschuiving plaats van het mooi weergeven van een dier of plant naar bezorgdheid over uitsterven van planten- en dierenrassen.
‘Our Nature’ laat zien dat de kunstenaar nog steeds een belangrijke brug kan zijn tussen natuur en publiek. Door te wijzen op misstanden in de wereld en dichterbij en in eigen land. Zij signaleren vaak zonder (ver)oordelen hoe wij met de natuur omgaan. Maar ook overheden moeten worden wakker geschud door kunstenaars. Zij geven de voorkeur aan economische groei boven zuinig zijn op milieu en dier, de leefomgeving van alle levende wezens.

Anne Carnein
Voor beeldhouwer Anne Carnein staat het groeiproces van planten centraal in haar werk. In haar streven om lichaam en omgeving weer in resonantie te brengen, verankert de kunstenaar haar individuele creatieve proces in haar eigen lichaam. Van versleten kleding en metaaldraad maakt ze plantenobjecten die heel dicht bij de werkelijkheid komen. De wortels zijn zelden te zien in de natuur, Anne presenteert ze voluit en vormt het gevoelige, bijna kwetsbare,
belangrijkste onderdeel van haar objecten.
“Het evenwicht bewaren tussen wat bovengronds is – wat voor ons zichtbaar is – en wat ondergronds is – een deel dat voor ons is verborgen – is heel belangrijk voor mij”.

Cedric Laquieze
Als kind stelde ik me voor dat ik zo groot was als een mier… en elke hoek van mijn tuin werd een koninkrijk vol avontuur, de natuur werd een wereld vol eindeloze inspiratie. Als volwassene heb ik nooit afstand genomen van mijn inspiratie uit de natuur en ik geloof nog steeds dat dit ten grondslag ligt van alle inspiratie is. Ik denk dat de natuur eigenlijk altijd de eerste leermeester is voor kunstenaars.
In deze tentoonstelling wil ik graag sculpturen presenteren die geïnspireerd zijn door die kinderlijke fascinatie. Elk object is gemaakt van elementen uit de natuur om wezens van pure fantasie te creëren, een venster naar een sprookjeswereld.

Lon Buttstedt
Schoonheid, hoop en protest
Ieder kunstwerk van Lon Buttstedt ontstaat uit de combinatie van losse elementen. Al proberend stuit ze soms op iets dat ze herkent, iets dat raakt aan het gevoel dat ze wil uitdragen. Dat gevoel is het oproepen van de schoonheid van de wereld, maar ook het uiten van de zorg om de brute wijze waarop de mens de natuur vernielt. Zelf zegt ze: “In mijn werk zit hoop, niet te verwarren met idealisme. Hoop verduistert de realiteit niet, maakt haar niet mooier dan ze is.”

Marijke Gémessy
Hollandse traditie (tulpen- vazen), oude culturen, vergankelijkheid, over- consumptie en bedreigde diersoorten zoals de neushoorns en pangolins zijn inspiratiebronnen van Marijke Gémessy. Wat haar emotioneel aanspreekt, is in klei vertaald. Het drama van de dieren, hoe ernstig ook, heeft zij verpakt in een licht humoristische setting, zodat het toegankelijk wordt.
De objecten zijn betekenisdragers en hebben een gelaagdheid, waarbij ruimte gelaten wordt voor de kijker voor zijn eigen verhaal.

Nikkie le Nobel
‘Mijn uitgangspunt ligt vaak bij vormen uit de natuur.
Juist deze vormen geven mij, door niet met betekenissen beladen te zijn, de ruimte om beelden te maken waaraan ik al schilderend betekenis kan geven.
Het beeld op het uiteindelijke schilderij is verwijderd geraakt van de realiteit en raakt aan iets anders, aan zintuiglijkheid, gevoelens en suggestie, zonder verhalend te willen zijn.’

Marjan Jaspers
‘O wee, als je die kleine of grotere vliegende, gravende en kruipende beessies, insecten genaamd, goed gaat bekijken…niks engs an. Wonderlijke schoonheid, exotisch, bizar, met geheimzinnige levens. Levens, die zich zich meestal ongezien en ver buiten onze belevingswereld afspelen.
O wee, als je daar iets over leest…, over moederliefde, hoe inventief ze zijn, gebruik maken en afhankelijk zijn van hun omgeving, ‘de natuur’ en wat ze bijdragen aan ons welzijn. En als je je dan realiseert, dat de mens bijvoorbeeld erg veel lijkt op een fruitvlieg, ja, dan ga je insecten anders bekijken.
Als soortgenoten. En dát is wat je ziet aan mijn insectentekeningen.
Voor mij is kunst de manier geworden om met het bestaan ​​om te gaan.’

Natalyia Vladychko
‘Mijn liefde voor de natuur en met name planten was er altijd al. Als kind kwam ik op het idee om kiemen te gaan tekenen. In kleine bakjes zaaide ik allerlei zaden en probeerde die te ontkiemen. Heel boeiend hoe spruiten elk dag veranderen of zelfs nog sneller! Ik volgde met een potlood het proces, later ook met aquarel en glas. De kiemen zijn voor mij kleine levende wezens, die ook gaan slapen. In mijn werk ben ik op zoek naar samenvloeiing van de inhoud met materiaalsoorten, naar harmonieën tussen lijnen, kleuren, ritme en ordening. De kleinste details boeien mij, delicate kleurveranderingen, de sierlijke bewegingen, echter altijd met aandacht voor de ruimte rondom de objecten.