Van der Vegt (1953) heeft weinig woorden voor zijn beweegredenen die zijn werk moeten of kunnen verklaren. Hij heeft liever dat je naar zijn schilderijen kijkt en ze beleeft, ervoor gaat staan en voelt wat hij ziet en je wil laten zien.

Zelf onderzoekt hij al 50 jaar de schilderkunst, de vorm, de inhoud, de techniek, de figuratie en de abstractie. Het is een balans van wat je laat zien maar vooral ook van wat je weglaat.

Naast onderwerpen als portretten van honden en mensen, werkt hij aan Bloem- en Gebladerte schilderijen, voortbordurend op de traditie van de 17-eeuwse bloemschilderkunst.

Het gaat om het gevoel, de magie van het schilderen, verf en kleur van de bloemen en gebladerte die hij voor zich ziet, het moet eenzelfde emotie oproepen en de liefde voor de natuur benadrukken.
Het vertalen van stelen en bloemblaadjes kan heel klein maar ook indrukwekkend groot, wat leidt tot abstractie en picturale spanning, het gaat bij hem om de kunst van het schilderen.
Het levert uiteindelijk iets op waar je naar wil blijven kijken. Waar je stil van wordt omdat het klopt.

1974 – 1979 Groningse academie Minerva Exposeert vanaf 1979 zijn werk met grote regelmaat in musea, op kunstbeurzen en galeries.
Zijn werk is vertegenwoordigd in vele particuliere, museale en bedrijvencollecties in Europa en daarbuiten.

Sinds 2017 – Galerie Année