Harry de Leeuw laat zijn nieuwe werk in brons zien. Het zijn ietwat knoestige landschapjes, die eruit zien als mislukte gietsels, met nostalgische architectuur; een vuurtorentje of een oude muur. De heel simpele gebaren, zoals een stripje brons met een boompje erop zijn ontroerend. Nu wordt er ook met hout gewerkt, zoals in een heuvel met bronzen cipressen. De Leeuw maakt geraffineerd gebruik van de jaarringen in het hout om de rondingen van de heuvel te benadrukken.
De cipressen, en bijvoorbeeld de brug bebouwd met huisjes duiden wellicht op Mediterrane invloeden. Ook wordt er gespeeld met perspectief, de architectuur gezien vanuit verschillenden oogpunten, en met reflectie van die architectuur alsof het zich in water spiegelt. Bijzonder geestig is zijn weergave van een sloot; simpelweg een onderbreking van de bronzen strip die de landschapshorizon weergeeft.
Menu